سفارش تبلیغ
صبا ویژن

اخبار

نظر

بیماری فیستول مقعدی چیست؟

فیستول مقعدی از بیماری های شایع ناحیه نشیمنگاهی بوده که دارای علائمی چون ترشح عفونت، درد، التهاب و برآمدگی، خروج خون آبه در ناحیه مقعد می باشد.
این بیماری از پدید آمدن کانال غیر طبیعی بین مقعد و راست روده به وجود آمده و بی توجهی به بهبودی آن سبب پیشرفت بیماری و گسترش تونل های عفونی بیشتری شود. درمان فیستول تنها به وسیله جراحی فیستول و انجام لیزر امکان پذیر است که در ادامه مزایا و معایب هرکدام را بازگو خواهیم نمود.

لیزر فیستول مقعد

اصلی ترین و تنها راه درمان فیستول مقعد، از بین بردن کانال و تونل عفونی غیر طبیعی ایجاد شده در بافت بدن است که سبب درمان این بیماری می شود.
لیزر یکی از بهترین و نوین ترین شیوه های درمان فیستول مقعدی است که امروزه مورد تایید پزشکان واقع شده. این روش کاملا بدون به کارگیری تیغ جراحی بوده و مناسب همه افراد و به خصوص افرادی که علاقه به انجام عمل جراحی ندارند است.
شیوه درمان فیستول مقعدی با لیزر به گونه ای است که پزشک متخصص با استفاده از اشعه دستگاه لیزر کانال عفونی را تخلیه نموده و آن را از بین میبرد. این روش بدون نیاز به بخیه، جراحت یا زخم بزرگ بوده و بیماری را به طور کامل از بین می برند.

مزایای لیزر فیستول مقعد

همانطور که گفته شد درمان فیستول مقعدی با لیزر بهترین شیوه از بین بردن این بیماری شناخته می شود. این روش دارای مزایای بی شماری است که در ادامه با آنها آشنا خواهیم شد.

  • کم هزینه بودن لیزر فیستول نسبت به دیگر شیوه های درمان فیستول مقعدی چرا که نیازی به متقبل شدن هزینه بستری، بیهوشی، اتاق عمل را مانند بیمارستان ندارد.
  • دوره نقاهت بسیار کوتاه به دلیل عدم وجود زخم ناشی از تیغ جراحی
  • عدم نیاز به بستری شدن در بیمارستان
  • عدم عود و بازگشت بیماری و درمان کامل
  • انجام لیزر فیستول تحت بی حسی صورت میگیرد از این رو نیاز بدون درد و خونریزی انجام می شود
  • محدودیتی در میزان حاد بودن و تعداد کانال های فیستول های موجود ندارد

مراقبت های بعد از درمان فیستول مقعد با عمل جراحی لیزر

رعایت نکات مراقبتی بعد از انجام لیزر به منظور درمان فیستول مقعدی می تواند تا حد زیادی در تسریع روند بهبود موثر بوده و علائم طبیعی بعد از لیزر فیستول که خروج خون آبه یا سوزش سطحی هستند را کاهش دهد.
برخی از این راه های مراقبتی بعد از درمان فیستول مقعد عبارت اند از:

  • جلوگیری یا درمان بیماری هایی چون یبوست یا اسهال
  • نوشیدن مایعات به مقدار کافی (8الی 10 لیوان آب در روز)
  • رعایت بهداشت فردی و بهداشت ناحیه مقعد
  • پرهیز از برقراری رابطه جنسی مقعدی
  • رعایت رژیم غذایی مناسب، پر فیبر و حاوی میوه ها و سبزیجات
  • پرهیز از استفاده مواد شوینده عطری که موجب حساسیت می شوند
  • استفاده از حمام نشیمنگاه به منظور از بین بردن میکروب و باکتری های ناحیه
  • تعویض پانسمان به طور منظم

 

تشخیص و معاینه فیستول مقعدی

برای درمان فیستول مقعدی باید به پزشک یا جراح فیستول که پزشک عمومی، جراح عمومی یا گوارش است مراجعه نموده و می توانید نسبت به درمان این بیماری اقدام نمایید. پزشک مربوطه با معاینه بیمار به صورت فیزیکی یا پرسش و پاسخ و انجام برخی آزمایشاتی چون سونوگرافی، سی تی اسکن یا ام آر آی، کولونوسکوپی و … می تواند نوع و شدت بیماری را معین نماید.
البته برخی از انواع فیستول مقعدی که افراد به آن دچار می شوند بسیار حاد بوده و پزشک با مشاهده می تواند آن را تشخیص دهد؛ اما انجام آزمایشات ذکر شده به بررسی میزان دقیق بیماری کمک خواهند کرد.

روشهای درمان و جراحی فیستول

درمان فیستول مقعد به روشهای متعددی امکان پذیر است. قبل از پیشرفت علم ، استفاده از تیغ جراحی به منظور درمان فیستول مقعد تنها راه بود؛ اما با گذشت زمان و پیشرفت علم روش درمانی مفیدی چون لیزر جایگزین این شیوه درمان فیستول مقعد شد. با ما همراه باشید تا با انواع مختلف درمان فیستول مقعد و جراحی فیستول آشنا شوید.

 

لیزر فیستول مقعدی

لیزر فیستول مقعدی همانطور که گفته شد، یک روش امن بی خطر و بدون بهره گیری از عمل جراحی بوده و هرگونه فیستول را با هر تعداد تونل یا کانال عفونی را به طور کامل از بین می برد. درمان فیستول با لیزر بسیار نوین بوده و از کمترین عوارضی برخوردار است.

فیستولومی

عمل جراحی از شیوه های درمانی است که از زمانهای قدیم برای بهبودی هرگونه بیماری از آن استفاده می شد. درمان فیستول مقعد با عمل جراحی فیستولومی یک شیوه ساده و در عین حال پر مشقت و دردناک برای بیمار است. فیستولومی به گونه ای عمل می کند که جراح فیستول به واسطه تیغ جراحی ناحیه مورد نظر را برش داد و عفونت درون آن را تخلیه می نماید.
از آنجایی که پوست و قسمتی از بدن در این روش به طور کامل برش داده می شود، دوره نقاهت آن نیز یک الی 2 ماه زمان بر بوده که در این مدت بیمار باید راه های مراقبت های زیادی را بهره گیری نماید.

عمل جراحی فیستول به روش استن

کتان، نخ بخیه، لوله تخلیه عفونت از ابزار هایی هستند که برای درمان فیستول مقعدی با استن یا ستون به کارگرفته می شوند. انجام آزمایش ام آر آی یا سونوگرافی یکی از ملزومات به کارگیری این روش بوده و می تواند میزان بیماری را معین نماید.
نخ، کتان و یا لوله تخلیه ای که پزشک آن را درون مجرای فیستول قرار می دهد، باید بین 6 الی 12 هفته درون آن باقی می ماند. همچنین این روش درمان فیستول مقعدی مناسب فیستول های پیشرفته و تو در تو می بوده و مورد استفاده افراد در معرض خطر بی اختیاری می باشد.

 

جراحی فیستول به روش vaaft (وافت)

در دنیای پزشکی امروز روش درمانی تحت عنوان جراحی فیستول به روش vaaft برای درمان فیستول مقعدی به وجود آمده است که با عوارض تقریبا کمتر نسبت عمل جراحی و در مدت زمان بسیار سریع تر می تواند بیماری فیستول مقعدی را از بین ببرد.
این روش یک روش غیر تهاجمی و از روشهای درمان فیستول بدون جراحی میباشد که برای درمان این بیماری به کار برده میشود.
نحوه ی جراحی فیستول به روش vaaft بدین صورت است که پزشک متخصص فیستول یک لوله ی بسیار نازک را که در قسمت سر آن یک دوربین فیلمبرداری پیشرفته قرار دارد وارد سوراخ فیستول کرده تا انتهای آن را بیابند. همزمان با ورود این لوله به وسیله ی جریان الکتریکی بافت های مرده و قسمت های آسیب دیده ی اطراف مجرای فیستول را به طور کامل برداشته و محل آلوده به بیماری را با شستشوی فراوان کاملا تمیز و ضد عفونی می کنند.

پلاگین بیولوژیکی

جراحی فیستول مقعد به روش پلاگین بیولوژیکی نوعی عمل فیستول به شیوه سخت به شمار می رود. در این نحوه از درمان فیستول مقعد پزشک پلاگینی از بافت مخاط روده تهیه نموده و آن را به مجرای ناشی از فیستول بخیه می زند. در این صورت درمان فیستول مقعد انجام و بافت جدید در اطراف آن رشد می نماید.
انجام عمل جراحی پلاگین بیولوژیکی نیازمند بستری شدن به مدت 24 ساعت قبل از عمل داشته و درمان سرپایی به شمار نمی رود.

جراحی فیستول به روش فلپ

از دیگر شیوه های درمان فیستول مقعد فلپ (flap ) است که پزشک با استفاده از بافت اطراف روده اقدام به ترمیم و درمان فیستول مقعد کرده و آن را از بین می برد. این نوع از درمان فیستول نیز تحت انجام عمل جراحی بوده و نیازمند دوره نقاهت طولانی است.

درمان خانگی فیستول مقعد

درمان فیستول مقعدی با به کارگیری شیوه روش خانگی یک روش سخت و دشوار بوده و در اکثر مواقع با شکست مواجه است. چرا که تونل یا کانال عفونی ناشی از فیستول که در ناحیه مقعدی و روده به وجود می آید تنها با از بین رفتن و جدا شدن آن بهبود یافته و دیگر شیوه های غیر پزشکی تقریبا بی نتیجه تلقی خواهند شد.
همچنین این روشهای خانگی و غیر پزشکی مورد تایید متخصصان نبوده و گاهی سبب پیشرفت بیماری خواهند شد. معرفی این روشها صرفا به منظور کاهش علائمی چون درد، قرمزی یا خارش ناشی از فیستول بوده و به هیچ عنوان در از بین بردن بافت عفونی موثر نخواهند بود.
برخی موارد درمان فیستول مقعد در خانه عبارت اند از:

  • بهبود علائم فیستول با آب گرم
  • از بین بردن فیستول مقعد با زنجبیل
  • کاهش علائم فیستول با روغن درخت چای

 

https://clinicjarahi.ir/fistula-treatment/

https://clinicjarahi.ir/fistula-treatment/


نظر

زگیل مقعد چیست؟

زگیل مقعدی یک بیماری ویروسی است که اطراف و داخل مقعد را تحت تأثیر قرار می‌دهد و به دلیل مسری بودن ممکن است پوست ناحیه‌ی تناسلی را نیز آلوده کند. در اولین مراحل بروز ممکن است به صورت برجستگی‌های کوچک در حد سر سوزن ظاهر شود و کم‌کم علاوه بر رشد و بزرگ‌شدن کل مقعد را پوشش دهد که در آن مرحله همانند گوشت اضافه‌ی قهوه‌ای رنگ با شکل مشابه گل کلم دیده خواهد شد. رنگ آن از قرمز گوشتی، زرد، صورتی، یا قهوهای روشن متغیر است. در واقع زگیل توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می‌شود که از فردی به فرد دیگر از طریق تماس مستقیم منتقل خواهد شد.

این ویروس انواع زیادی دارد که برخی از آن‌ها سرطان‌زا نیز هستند. زگیل تناسلی و مقعدی شایع‌ترین بیماری‌های مقاربتی و منتقل شونده از راه جنسی است. قرار گرفتن در معرض تماس با ناحیه مقعدی یا تناسلی آلوده (تماس با دست یا ترشحات پوست به پوست از یک شریک جنسی) می‌تواند به عفونت HPV منجر شود. قرار گرفتن در معرض این ویروس می‌تواند مربوط به سال‌ها قبل و از طریق شرکای جنسی قبلی باشد ولی با بروز زائده های زگیل ممکن است فرد به تازگی متوجه آن شود.


زگیل مقعدی در مردان، معمولاً در پوست بیرونی آلت تناسلی و در زگیل مقعدی در زنان ناحیه‌ی فرج که خارج از واژن است را تحت تاثیر قرار می دهد. همچنین این عارضه در پوست اطراف مقعد مردان و زنان هم نیز رویت می‌شود. گاهی اوقات زگیل مقعدی زنان در داخل واژن و در گردن رحم، کیسه‌ی بیضه یا در داخل مقعد به وجود آمده و گاهی اوقات در داخل مجرای ادرار رخ می‌دهد اما به ندرت ممکن است در دهان یا بینی ایجاد شود.

علائم زگیل مقعدی

زگیل مقعدی معمولاً، درد و ناراحتی خاصی برای فرد مبتلا ایجاد نمی‌کند و به همین دلیل بسیاری از بیماران از مشکل خود ناآگاه هستند. برخی از بیماران علائمی مانند خارش، خونریزی، ترشحات لزج یا احساس یک توده در ناحیه مقعد را تجربه می‌کنند. بسته به محل ایجاد ضایعات علایم متفاوتی در فرد ظاهر می‌شود. گاهی اوقات باعث سوزش و درد به خصوص در اطراف مقعد یا خونریزی و درد در هنگام مقاربت می‌شود. زگیل‌های داخل مقعدی، می‌توانند باعث خونریزی هنگام اجابت مزاج شوند.

زگیل داخل مجرای ادرار، بر جریان ادرار اثر گذاشته و ممکن است منجر به خونی شدن ادرار شود. در روابط جنسی دهانی، گلو و دهان دست و یا حتی پا را نیز درگیرکرده و سبب بروز زگیل پا شود. زگیل مقعد تصویر ناخوشایندی دارد که برخی بیماران مبتلا را دچار اضطراب و خجالت و ترس از تداخل با فعالیت جنسی می‌کند. پس ممکن است پس از تشخیص این بیماری در خود ناراحت شوید. باید در نظر داشته باشید که نزدیکی مقعدی می‌تواند این بیماری را گسترش دهد.

علت

بروز زگیل مقعد به طورکلی ناشی از وجود ویروس اچ پی وی در بدن به وجود می اید اما برخی عوامل دیگر که بیمار سبب ابتلا به آن می شود عبارت اند از:

  • برقراری رابطه جنسی با افراد متعدد بخصوص رابطه مقعدی (داشتن چندین شریک جنسی)
  • سابقه تجاوز
  • کودکانی که مادران آنها دچار این ویروس هستند
  • افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف
  • لمس زگیل یا زائده های افراد بیمار
  • در برخیب موارد نیز افرادی که دارای سابقه پیود عضو هستند

پیشگیری از زگیل مقعد

برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری می‌توان با رعایت چند نکته به در امان ماندن خود کمک کرد از جمله:
• توصیه می‌شود که پسران و دختران در 11 الی 12 تا 26 سالگی قبل از مواجهه با ویروس HPV نسبت به آن ایمن و واکسینه شوند. با این حال، نقش واکسن برای جلوگیری از زگیل مقعد و سرطان مقعد ناشناخته است.
• فرد می‌تواند با خودداری از تماس جنسی پر خطر، استفاده از کاندوم یا محدود کردن تعداد شرکای جنسی خطر ابتلا به بیماری HPV را کاهش دهد. با این حال، کاندوم نمی‌تواند به طور کامل فرد را در برابر آن محافظت کند و احتمال ابتلا به این بیماری حتی از رابطه‌ با یک شریک جنسی نیز وجود دارد. (زیرا این ویروس پوست به پوست منتقل می‌شود و ویروس فقط در محل پوشیده شده با کاندوم زندگی نمی‌کند.)
• برای احتیاط، شرکای جنسی می‌توانند از نظر زگیل و دیگر بیماری‌های مقاربتی (STD) بررسی شوند، حتی اگر هیچ نشانه‌ی ظاهری ندارند.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

از آنجایی که سیستم ایمنی بدن هر فرد با دیگر افراد متفاوت است، ممکن است ویروس اچ پی وی مدتها در بدن افراد باقی مانده و در یک زمان دیگر علائم خود را نشان دهد. این علائم در ابتدا م یتوانند به صورت سوزش، خارش یا تورم بوده و د راثر گذر زمان و بی توجهی فرد به زگیل مقعد حاد تبدیل شود.

فرد مبتلا می بایست در صورت مشاهده اولین علائم زگیل مقعد خود را به متخصص رسانده و نسبت به درمان عارضه اقدام نماید. بی توجهی به درمان زگیل مقعد می تواند خطر ابتلا به سرطان را به وجود آورده و نواحی دیگر بدن را دچار زائده کند.

نحوه تشخیص زگیل مقعد

پزشک ممکن است قبل از بررسی خود بیماری وجود یا عدم وجود عوامل خطر فرد را مانند سابقه‌ی مقاربت مقعدی، ابتلا به HIV، رابطه جنسی و تماس نزدیک با فرد آلوده، آغاز رابطه جنسی از سنین پایین، سیستم ایمنی ضعیف (مصرف کننده‌ داروی تضعیف کننده سیستم ایمنی در بیماران پیوند کلیه، بیماری التهابی روده، آرتریت روماتوئید) مورد آنالیز قرار دهد.
دکتر زگیل تناسلی در معاینه فیزیکی باید در درجه اول بر بررسی آنورکتال و ارزیابی میاندوراه (ناحیه لگن خاصره) که شامل آلت تناسلی مردانه یا ناحیه واژن است تمرکز کند. زگیل مقعدی با معاینه چشمی تشخیص داده می‌شود. اما برخی از پزشکان در طی معاینه از اسید استیک (سرکه) برای آغشته کردن ضایعات و تغییر رنگ آن به سفید در جهت قابل رویت شدن تمام قسمت‌های آن کمک ‌می‌گیرند. معاینه رکتوم و داخل مقعدی با کمک آنوسکوپ برای مشاهده‌ی زگیل بیشتر لازم است. بررسی با اسپکولوم و پاپ‌اسمیر نیز ممکن است برای کمک به آزمایش واژن در زنان نیز نیاز شود. گاهی اوقات برای اطمینان در تشخیص نیاز به گرفتن یک نمونه از بافت زگیل (بیوپسی) و مشاهده‌ی آن زیر میکروسکوپ است.

درمان زگیل مقعدی

انتخاب نوع درمان زگیل مقعدی تا حدی بستگی به تعداد و محل زگیل، ترجیح بیمار و مهارت پزشک دارد. هر درمانی جوانب مثبت و منفی خود را دارد که تجربه نشان داده کدام درمان برای کدام ناحیه مفید یا بی‌فایده است مانند:
• پراکندگی فراوان زگیل معمولاً به سرمادرمانی پاسخ مثبتی نمی‌دهد؛
• برخی درمان‌های شیمیایی نباید در موارد داخلی مانند گردن رحم(دهانه رحم) ، مهبل (واژن) و درون مقعدی استفاده شوند؛
• برخی درمان‌های شیمیایی نباید در زنان بارداراستفاده شود؛
• با وجود مؤفقیت‌آمیز بودن درمان‌های جراحی (برش، سوزاندن) همیشه مناسب نیستند و احتمال عود وجود دارد.

 

ادامه مطلب در ایران کلینیک